PAKARA
Dorith van Ewijk
Verslag Pakaradag 23 oktober 2005
Afgelopen zondag was weer een bijzondere dag voor Stichting de Moderne Papegaai. We gingen ons presenteren op de Pakara-dag. Dat is een dag voor leden van Pakara (= PApegaaienKAketoesaRA’s) maar ook voor niet-leden, waar allerlei informatie wordt gegeven over grote kromsnavels. Een van de belangrijkste doelstellingen van Pakara is het geven van een zo breed mogelijke voorlichting op het gebied van de aanschaf, het houden en kweken van kromsnavels in de ruimste zin van het woord. Het bestuur van Pakara had Stichting de Moderne Papegaai uitgenodigd om te komen vertellen over “de moderne papegaai” en over het werk en de doelstellingen van de Stichting.
Best wel spannend, want Pakara is van oudsher een vogelvereniging van
kwekers. Kwekers die soms al járenlang kweken en dus niet allemaal open
staan voor nieuwe dingen en moderne papegaaien! Maar ook kwekers en
andere liefhebbers, die graag iets ánders, iets méér, iets moderns,
met hun gaai(en) zouden willen, maar niet precies weten wat of hoe.
En voor die laatste groep liefhebbers, die zoekenden, daar deden we
het voor! Want wie weet, zou het toch wel weer lukken om mensen meer informatie te geven over de moderne papegaai en om zelfs misschien wel weer GAAIEN
UIT HUN KOOI te krijgen! Er waren ruim 150 mensen vertegenwoordigd, dus
dikke kans dat ons verhaal toch bij een paar mensen in vruchtbare aarde
zou vallen. Loes, Gerda, Karin, Bep en ondergetekende hadden er zin in! Dus: óp naar Made, naar de Pakara-dag!
Daarna volgde een lezing van Dr Gerry M. Dorrestein: De rol van Pathologie in het bewaken van de gezondheid van uw collectie. De heer Dorrestein is als veterinair patholoog 30 jaar verbonden geweest aan de faculteit diergeneeskunde te Utrecht, maar gaat deze werkzaamheden op een andere locatie, nl. in het Onderzoek Instituut voor Vogels en Bijzondere Dieren i.o. , voortzetten. Hij vertelde over de rol van pathologie in het bewaken van de gezondheid van vogels. We hebben een aaneenschakeling van dode vogels en organen gezien, met daarbij een uitgebreide toelichting op de ziekteverschijnselen die op de afbeeldingen te zien waren. Je moest een sterke maag hebben, maar ’t was wel interessant. Toen aan de heer Dorrestein uit het publiek de vraag werd gesteld hoe om te gaan met de dreiging van de vogelgriep, gaf hij een soortgelijk geruststellend antwoord als dokter Hooimeijer: er is meer sprake van een media-hype dan van een werkelijk grote dreiging. Prettig om dat ook van die kant nogmaals bevestigd te horen
De laatste lezing die wij hebben gevolgd was van mevrouw Debbie Rijnders. Zij vertelde het een en ander over de opvoeding van een papegaai en over de leermethodes die je daarbij al dan niet kunt gebruiken.
Tussen alle lezingen door hebben we aan onze kraam de nodige informatie kunnen geven aan geïnteresseerden. Opvallend was dat mensen ons wat behoedzaam benaderden, wat terloops vragen stelden, niet ál te geïnteresseerd wilden lijken. Toch een andere situatie dan bijvoorbeeld bij onze “eigen” Papegaaien- en Parkieten Drive Inn’s. Toch een wat andere “wereld” dan waar Stichting de Moderne Papegaai zich meestal in beweegt. Maar we konden onze informatie desondanks aan veel mensen kwijt en de door ons meegebrachte papegaaien (grijsjes Mercedes, Bonnie, Nova en Pipo, bont boertje Dirkje, amazone Polleke en ara severa Lilo) hebben zich ware “moderne papegaaien” getoond en veel mensen verbaasd over hun rust en zelfverzekerdheid. Ook hebben we tijdens de Pakaradag, maar ook later, véél tongen losgemaakt en véél discussies ontketend. Dat is positief en in het belang van papegaaien!
Na de lunch luisterden we naar één van de kwekers die aan Pakara is verbonden. Thiely de Moor vertelde haar visie op de eerste levensfase van het kuiken, vanuit het ei bij de kweker tot aan de eerste weken in de huiskamer. De aspecten die zij hierbij belichtte waren de groei, de ontwikkeling en de socialisatie van het kuiken en de voorbereiding voor de plaatsing. Met onderdelen van haar verhaal konden we niet instemmen, dat moeten we eerlijk toegeven. Een baby-gaai vanaf het ei met de hand opfokken, wat zij met haar kuikens doet, kan immers niet alleen grote lichamelijke gezondheidsproblemen veroorzaken. Zeker even groot is het risico van (ernstige) gedragsproblemen in de toekomst, omdat het diertje immers niet gesocialiseerd is door de ouders maar door een surrogaat: de mens, die de papegaaientaal niet beheerst. Als Stichting hebben we helaas vaak genoeg te maken met de mede daardoor veroorzaakte gedragsproblemen. We zijn dan ook verklaarde tegenstanders van handopfok en kunnen dat overtuigend onderbouwen. Maar tegelijk was het ook goed om te constateren dat mevrouw De Moor mensen op het hart drukte zich toch vooral goed en intensief in papegaaien te verdiepen en bij de aanschaf van een baby-papegaai toch vooral niet over één nacht ijs te gaan. Dáár zijn we het van harte mee eens natuurlijk!
stichting van betekenis
Kortom, een belangrijke dag. Stichting de Moderne Papegaai stáát en is een factor van betekenis aan het worden in de papegaaienwereld!